تأثیر تمرینات مقاومتی بر سطح 1-sicam (مولکول محلول چسبان بین سلولی ـ1) سرم در زنان یائسة چاق کم تحرّک

چکیده سابقه و هدف: سطوح بالای شاخص های التهابی و مولکول های چسبان به ویژه در افراد چاق با افزایش خطر وقوع بیماری های قلبی ـ عروقی همراه است. مطالعات متعدّد بر تاثیرگذاری تمرینات هوازی در تغییر شاخصهای ویژه التهاب و مولکول های چسبان سلولی اذعان داشتند. امّا درخصوص تأثیر تمرینات مقاومتی بر سطح سرمی مولکول های چسبان سلولی تحقیقات بسیار ناچیزند. مطالعه حاضر تأثیر تمرینات مقاومتی بر سطح سرمی 1-sicam و نیمرخ لیپیدی را در زنان یائسة چاق کم تحرک مورد بررسی قرار داد. روش شناسی: 16 زن چاق یائسة کم تحرّک (شاخص تودة بدنی 15/1                         62/30 کیلوگرم برمترمربع و میانگین سنی 54 سال)، در دو گروه تجربی و کنترل، در 10 هفته برنامه تمرینات مقاومتی (سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدّت 45 دقیقه و با شدّت 60 ـ 40% یک تکرار بیشینه)، شرکت کردند. سطح سرمی 1-sicam، نیمرخ لیپیدی خون (hdl-c، ldl-c، کلسترول و تری گلیسرید) و شاخص های آنتروپومتریک قبل و 48 ساعت پس از خاتمه تمرینات اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی و مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 > p انجام گرفت. یافته ها: غلظت سرمی 1-sicam در گروه تجربی به میزان 7/21٪ کاهش یافت (012/0= p). تمرین مقاومتی تأثیر معنی داری بر سطوح تری گلیسرید، کلسترول، hdl-c و ldl-c و شاخص های آنتروپومتریک نداشت (05/0< p). به علاوه، رابطه معنی داری بین سطوح ابتدایی و تغییرات سطح سرمی 1-sicam با سطوح ابتدایی و تغییرات هر یک از متغیّر های نیمرخ لیپیدی و شاخص های جسمانی، مشاهده نگردید (05/0 < p). نتیجه گیری: با توجّه به یافته های پژوهش حاضر، تمرینات مقاومتی منتخب علی رغم عدم تغییر در شاخص تودة بدنی و نیمرخ لیپیدی زنان چاق یائسه در کاهش عامل التهاب عروقی مؤثّر است.